Bir şeylere hallice sinirliydim ama sıralamada kafam karıştı.. Öncelikler kendi içinde başlattı ağız dalaşını. Kavramlar yitirdi tüm anlamını. Sonra da değerler. Tüm sıfatların yanındaki isimler, kayboldu gitti. Sıfatlar, sıfat olmaktan çıktı destek ekiplerini yitirince. "Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır." hipotezini çürütürcesine sıfatların arkasından gelen isimler Boğaz Köprüsü'nden aşağı kendilerini özgürce bıraktı. Kendilerine artık yakıştıramadıkları sıfatların arkasındaki gizli güç rolünü bürünmektense, kahraman olarak ölmeyi seçtiler bir başlarına.
Geriye de pek bir şey kalmadı onlar gidince. Zarflar ve tümleçler her zamanki köşelerinde olan biteni seyrettiler çekirdeklerini çitleyerek. Cümlenin çatıları tüm fiilimsilikleriyle tamire girişmişlerdi zaten bu aralar, Şubat ayının "iç ısıtır gibi kendini gösterip de yok olan" (bu tanıma uygun gelen küfürü kullanmayıp da uzatarak betimlemek daha naif) sıcak havalarına aldanıp.
Pazartesi kar geliyormuş, söylemek lazım gafil avlanmasınlar.
Geriye pek bir şey kalmadı dedik ama en esaslısı kaldı sonunda aslında. Kediler. Kedilerle konuşan insanlar bir de. Yeni bir dil oluşturmuş onlar birbirleriyle. Daha tam çözülememiş grameri, fonetiği ama yine de anlaşıyorlar bir şekilde işte. Biri mırlıyor, biri iç çekiyor. Biri kendini yalıyor temizlenmek için, biri saçlarını kurutan şampuanı değiştirirse parlayacağını düşünüyor. Halbuki saçlarını boyamayı bırakmalıydı uzun zaman önce. Şampuanlar da sıfatlar gibi aldatıcı sonuçta, o cezbedici kelimelerin yer aldığı etiketleriyle.
Nasıl ki o etiketi söktüğünde kuru ve sönük bir boşluk kalıyorsa elindeki o şampuan şişesinde, bir sıfatı oluşturan isim de terk edince diyarı; anlamı kalmıyor o süslü tanımlamaların hiçbirinin,o tamlama diye bilinen birliğin.
O yüzden siz yine de dahi anlamındaki -de'yi ayrı yazın ama sıfatlara pek yüz vermeyin.
Çünkü; bir sıfat tamlamasını oluşturan aslında iki kelimedir, özünde iki isimden ibarettir ve bir isim diğerine daha fazla önem verdiği için, birinin adı sıfata dönüşür, biri ise her zaman isim olarak kalır.
Özünü bil, isimliğini unutma. Unutursan da kalbin kurusun, e mi?
fon-etik : Saltuk Erginer – Sol Şeritte
8.2.15 05:08
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder